Museo |
Museo Arqueológico Provincial de Ourense
|
Inventario |
CE003370
|
Clasificación Genérica |
Epigrafía
|
Objeto/Documento |
Ara
|
Tipología/Estado |
Votiva
|
Materia/Soporte |
Granito
|
Técnica |
Labrado
|
Dimensiones |
Altura = 85 cm; Anchura = 22 cm; Grosor = 26 cm
|
Descripción |
Ara en forma de prisma cudrangular traballado en todas as súas caras. A inscrición desenvólvese en dúas caras contiguas, na cara A en sete liñas, na B en catro e na cara superior, o lado do fóculo, nunha liña. O fóculo está lixeiramente agrandado e o plinto repicado.
|
Inscripciones/Leyendas |
Cara C, Cicelado, Capital rústica, latín (250-300[ca]) LAR VI (LAR(ibus) VI(alis)) Cara A, Cicelado, Capital rústica, latín, Votivo MOELIO / MORDO / NIECO / CAECILI / VS. FVSC / VS. M. LE. V / II. V. S. L. M. (MOELIO / MORDO / NIECO / CAECILI / VS. FVSC / VS. M(iles). LE(gionis) . V / II. V(otum). S(olvit). L(ibens). M(erito). (Lorenzo, IRG, IV, 1968, 95). Altura das letras 4/6) Cara B, Cicelado, Capital rústica, latín III I IVN / IMP VRSP / VIII TITO VI / COS (III I(alendas IVN(ii) / IMP(imperatore) VRSP(espasiano) / VIII TITO VI / CO(n)S(ulibus))
|
Datación |
0079
|
Contexto Cultural/Estilo |
Vespasiano
|
Uso/función |
Votiva
|
Lugar de Procedencia |
Cornoces
|
Bibliografía |
LE ROUX, P. L´armée romaine et l´organization es provinces iberiques d´Auguste à l´invasion de 409. París: 1982. p. 153. Lendo no final da sexta liña e principio da séptima: Le(gionis) V/ C. F. RODRÍGUEZ COLMENERO, A. Aquae Flaviae. I. Fontes epigráficas da Gallaecia meridional interior. Chaves: 1997. p. 130, nº 104; Lado A:
Moetio (tabém possível Moltio) / Mordoe / titiego / L(ucius) Caeli / us Fus / cus. m(iles) Le(gionis) V[I / I] G(minae) F(elicis) v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito).
Lado B:
IIII K(alendas) Iu-n(ias) / imp(eratoribus) Vesp(asiano) VIIII Tito VI[I] / co(n)s(ulibus)
Lado C:
Lar(ibus) Vi(alibus); Cámara Municipal de Chaves. RODRÍGUEZ COLMENERO, A. Galicia meridional romana. 1977. p. 315; Lado C:
Lar(ibus) V(ialibus); Universidad de Deusto, Bilbao. TRANOY, A. La Galice romaine. 1981. p. 276; Ed. De Boccard, París. Reconstituindo VII no consulado de Tito e lendo L(ucius) no praenomen do dedicante. VELÁZQUEZ, I. Hispania Epigráphica. 1997. p. 208; ....ORENSE
b) Prósper (1998, 264-280)
Para el análisis del teónimo parte de la lectura tradicional de Moelio Mordonieco.
Rechaza la primera lectura de Colmenero en Aquae Flaviae 99, que supondría entender
dos letras no vistas por especialistas anteriores y que no añade nada a la interpretación de
las raíces del teónimo ni del epíteto. Por otro lado esa lectura sugeriría una segmentación
Moelio Mordoe Titieco con tres dativos sin paralelo en la epigrafía del noroeste hispánico.
Así, Moelio procede del nombre temático indoeuropeo *moilos/*moilon que designa el
«lodo», «lodo pantanoso». Tiene la misma raíz (*mei-/*moi-) que muchos hidrónimos. Por
tanto, está en relación con la palabra «agua». Para el epíteto se propone la raíz indoeuropea
*(s)-merd-, *(s)mord- que significa «que apesta», «pestilente», «con aguas con estaño o
sulfurosas», también conocida en muchos hidrónimos europeos. El sufijo -aico/-aeco
marcaría la relación entre el teónimo y el epíteto. Ambas palabras pertenecerían al lusitano,
lengua indoeuropea pero no celta......; Hispania Epigraphica, 7, Universidad Complutense, Madrid.
|
Forma de Ingreso |
Doazón
|
Fecha de Ingreso |
02/1953
|