| Museo |
Museo de las Peregrinaciones y de Santiago
|
| Inventario |
D-1130
|
| Clasificación Genérica |
Obxectos devocionais; Obxectos rituais e cerimoniais comúns; Pintura
|
| Objeto/Documento |
Icona
|
| Tipología/Estado |
De culto; De iconostasio
|
| Autor/a |
Anónimo [A gran maioría da produción rusa é anónima, son escasos e excepcionais os artistas coñecidos. En moitos casos, polas características técnicas é posible adscribilas a diversos obradoiros, pero aínda así, na súa inmensa maioría, son anónimos.]
|
| Título |
Milagre de Chonae
|
| Conjunto |
Colección de iconas rusas
|
| Materia/Soporte |
Soporte: Madeira Marrón escuro [Madeira de biduiero ou tileiro. No seu tempo tivo dúas travesas pola parte traseira das que hoxe só queda unha.]
Elementos sustentados: Témpera [Cores: dourado, verde, branco, vermello, castaño, azul e negro]
|
| Técnica |
Talla [Arca e berce]
Pintura a man alzada
Pintura á témpera
|
| Dimensiones |
Icona: Profundidade = 3 cm; Altura = 79,60 cm; Anchura = 76 cm
|
| Descripción |
Icona de forma rectangular onde se representa a lenda do milagre de Chonae.
Na escena principal aparece o arcanxo san Miguel, con armadura e manto alaranxado, facendo un burato coa súa lanza para que as augas escapen por el e non inunden o mosteiro. No cabelo, o arcanxo leva o que se chama "toroki" ou "slukhi" se presenta unhas manchas brancas na fronte. Trátase dunha cinta con puntas que rematan en voltas e que simbolizan a mediación do arcanxo entre o ceo e a terra. Se Deus envía unha orde, o "slukhi" amósalle ao arcanxo o que o Señor quere que faga. Ao seu carón está Archipo en actitude de roga ás portas do mosteiro. Na esquina superior esquerda pode verse como ascenden polo monte tres personaxes que estarían representando aos pagáns que buscaban inundar o mosteiro.
|
| Iconografia |
Fondo completo: Milagre de Chonae; Arcanxo San Miguel
|
| Inscripciones/Leyendas |
Cara anterior, parte superior, Pintado a man alzada
(1800-1899)
[Caracteres dourados]
|
| Datación |
1800-1899 (S. XIX)
|
| Contexto Cultural/Estilo |
Idade Contemporánea
|
| Lugar de Producción/Ceca |
Europa Central e Oriental (Europa)
|
| Uso/función |
Devocional
|
| Descriptores Geográficos |
Europa Central e Oriental
|
| Historia del Objeto |
<EXPOSICIÓNS>: Iconas rusas. Presentación dunha colección; programa de exposición temporais sede San Miguel, (do 16 de xuño de 2014 ao 30 de novembro de 2014). A contemplación do invisible. Iconas rusas. Colección Santos - Illueca; programa de exposicións temporais sede Praterías, (do 13 xullo de 2016 ao 30 de decembro de 2016).
|
| Clasificación Razonada |
As iconas son obxectos de veneración, moitas delas contan cunha fama engadida porque se consideran milagreiras por se lles atribuír curacións e outras accións beneficiosas. Algunhas constitúen o obxecto principal de veneración de santuarios, meta de importantes peregrinacións. Determinadas características do territorio e circunstancias de tipo histórico marcarán as diferenzas da produción rusa respecto dos precedentes bizantinos e doutras rexións baixo a órbita ortodoxa.
Polas dimensións, posiblemente esta icona poida ser das destinadas ao culto xa que estas tendían a ser de maior tamaño. Situábanse ao lado dos iconostasios ou na parte interior da entrada das igrexas. A partir do século XVII era frecuente introducilas en caixas de madeira e protexelas do fume dos cirios por un cristal.
O arcanxo Miguel aparece no libro de Daniel como príncipe e xefe das hostes celestiais e como protector de Israel (Daniel 10.13 e 12.1). Non obstante, non será ata a chegada da Idade Media cando chegue a ser guerreiro e protector celestial, xa que antes asociábase sobre todo co coidado dos enfermos.
Na antiga Rusia era considerado o protector dos príncipes máis importantes e era común representalo levando unha capa de cor escarlata, que en Bizancio e na Rusia medieval era símbolo da virtude principesca.
|
| Forma de Ingreso |
Depósito
|
| Fecha de Ingreso |
28/10/2013
|
| Catalogación |
Pesquera Vaquero, Mª Isabel; Cobas Macías, Cristina
|
